Aesthetics of space in al-ayam (With a focus on Psychological dimension of personality)

زمان و مکان از مهم‌ترین تکنیک‌های روایت به شمار می‌روند که فضا و چهارچوب آن را شکل می‌دهند. چراکه رویدادها بر ضرباهنگ زمان حضور خود را نقش می‌بندند و شخصیت‌ها در مکان حرکت و جان می‌یابند و روایت در چهارچوب زبان با تکیه بر دو بُعد زمانى و مکانی شکل می‌پذیرد. دو عنصر زمان و مکان، با دیگر مؤلفه‌های داستانى چون شخصیت‌ها و رویدادها، رابطه‌ای چالشى و متقابل دارند. همین روابط است که رنگ‌وبوی خاصى به داستان می‌دهد و زمان و مکان را غنا و عمق می‌بخشد. این مقاله، کتاب «الأیام» طه حسین را که روایتی کلاسیک و شرح زندگى وى است، مورد بحث قرار می‌دهد و بر طبق تقسیم‌بندی لوتمان "Lotman" زمان و مکان و زیبایی‌های فضاى داستان را با تکیه بر مسائلی همچون: نمایش بُعد درونى شخصیت‌ها، توصیف زیبایی‌های مکان‌های باز و بسته مورد توجه قرار می‌دهد. روش توصیفى ـ تحلیلى و گاهی روش تحلیل درونى و روانی روش‌های به‌کاررفته در این مقاله بوده‌است و سعى شده شواهد از خود متن داستان باشد.